Nóg að gera

Fór í dans á fimmtudag sem er ekkert nýtt en ég ætlaði ekki að geta farið vegna þreytu en var rekin af stað. Mætti og var ekki bara hin frábæra Jóhanna að kenna, hljóp í skraðið fyrir Josy sem er auðvitað líka frábær. En Jóhanna kenndi mér fyrstu 6 mánuðina og er svo hress og skemmtileg. Væri alveg til í að hafa þær til skiptis. En já kúl, ég er búin að vera dansa í 1 og 1/2 ár :) er líka bara orðin nokkuð góð en er ekki sátt við að vera fá eitthvað þvottabretti einsog ein dansskvísan kallaði mallann minn, vil hafa mjúkan malla...

Jæja, svo er aðferðafræðirannsóknaverkefniskynningin búin. Stóðum okkur alveg rosa vel svona miðað við það sem við sáum.
Líður samt einsog ég sé að fá taugaáfall... er á síðustu bensíndropunum en þeir verða að endast fram að 4. maí.

Sonurinn farin að nördast með sambýlismanninum, dóttirin búin að fá vesturbæjarnæturgest og búið að plata mig til að ná í einhverja mynd, húsa kanínuna. Er bara frekar fegin að ég þurfi ekki að horfa á hana líka eða ég held að ég verði að horfa á hana með þeim, hún gæti verið misskilin af 11 ára gömlum stelpum! Annars langar mig og dótturinn að horfa á Nine to five sem er engan vegin hægt að finna á helstu myndbandaleigum landsins... skil það ekki alveg.

Held ég sé að sofna meðan ég skrifa. Er allt of mikið að gera hjá mér og gerast í kollinum svo ég ætla bara í bað, með bók, uppskriftabók!

Ætla svo að láta fylgja hér texta af lagi sem er alveg frábær.

Lily Allen - The Fear Lyrics

I want to be rich and I want lots of money
I don’t care about clever I don’t care about funny
I want loads of clothes and fuckloads of diamonds
I heard people die while they are trying to find them

I’ll take my clothes off and it will be shameless
‘Cuz everyone knows that’s how you get famous
I’ll look at the sun and I’ll look in the mirror
I’m on the right track yeah I’m on to a winner

I don’t know what’s right and what’s real anymore
I don’t know how I’m meant to feel anymore
When we think it will all become clear
‘Cuz I’m being taken over by The Fear

Life’s about film stars and less about mothers
It’s all about fast cars and passing each other
But it doesn’t matter cause I’m packing plastic
and that’s what makes my life so focking fantastic

And I am a weapon of massive consumption
and its not my fault it’s how I’m program to function
I’ll look at the sun and I’ll look in the mirror
I’m on the right track yeah I’m on to a winner

I don’t know what’s right and what’s real anymore
I don’t know how I’m meant to feel anymore
When we think it will all become clear
‘Cuz I’m being taken over by The Fear

Forget about guns and forget ammunition
Cause I’m killing them all on my own little mission
Now I’m not a saint but I’m not a sinner
Now everything is cool as long as I’m getting thinner

I don’t know what’s right and what’s real anymore
I don’t know how I’m meant to feel anymore
When we think it will all become clear
‘Cause I’m being taken over by fear

Adios